“KAYAHAN’IN ADI, EN ÇOK KIZLARININ NEFESİNDE YAŞAR”

Kayahan abim…

Geceyi severdi.

Herkes uyurken, o uyanık olurdu. Saatler üçü, dördü gösterdiğinde oturur; düşünür, yazar, bestelerdi.

“Benim dünyam gecedir Burhan” derdi. “Gündüz kalabalık, gece ise gerçek…”

Hiç unutmuyorum; Ulus’taki evinde bir gece, saat tam üçte sohbet ediyorduk. Müzik setinde yanan küçük bir mavi ışık vardı. Onunla ilgili yaptığı besteyi anlattı bana… O an, o ışık bana başka türlü görünmüştü. Basit bir elektronik detay değil; bir adamın ruhunu aydınlatan küçük bir umut gibi…

Bazen Bebek’te, demirli teknesinde sabahlara kadar sohbet ederdik. Deniz sessiz, İstanbul uykuda… Biz ise dostluğun, müziğin, hayatın kelimelerini paylaşırdık.

Göneç’te Gönül Köşkü yazlığında geçirdiğimiz günler de öyledir. O ev, bir stüdyo değil; Kayahan’ın kalbinin attığı yerdi. Kimsenin bilmediği şarkı sözlerini orada duydum. Mesela “Gözlerinin Hapsindeyim” mısrasını ilk kez bana okuduğunda, daha notaları yoktu… Sadece kelimeler vardı. Ve o kelimeler bile insanın içini titretmeye yetiyordu.

Kayahan şarkılarını yazarken aslında kendi hayatını yazardı. “Bir Aşk Hikayesi”, “Yoksun Gözümde”, “Sarı Saçlarından Sen Suçlusun”… Bunlar sadece melodiler değil, onun yaşanmışlıklarının itirafıydı. Onu tanıyan bilir; bir cümlesi bile samimiyetsiz olmazdı.

Şimdi düşünüyorum da… Böyle bir adamın adını yaşatmak, ona yakışır şekilde olmalı.

Son günlerde Beste ile İpek arasında yaşanan bu çekişme yüreğimi burkuyor. Her ikisi de konserler yapıyor, Kayahan şarkılarını söylüyor. Ama ben Beste’nin yanındayım. Çünkü Kayahan’ın adı, en çok kızlarının nefesinde yaşar.

İpek… Evliliğin, çocuk sahibi olman elbette en doğal hakkın. Ama eşin Alper Kömürcü’yü, Kayahan’la ilgili organizasyonlarda “yeni bir Kayahan” gibi öne çıkarmak doğru değil. Kayahan tektir. Onun yeri dolmaz. Hele ki böyle bir sahnede, bir adım değil, birkaç adım geride durulmalı.

O sahnede yan yana durması gereken, Kayahan’ın kızlarıdır.

Beste’nin itirazı, sadece bir polemik değil; babasının mirasına sahip çıkma çabasıdır.

Kayahan abim, hayatı boyunca prensiplerinden taviz vermedi. Biz de dostları olarak, onun adına konuşurken o prensiplere sadık kalmalıyız.

Çünkü Kayahan, şarkılarında dediği gibi, “Hiçbir zaman ‘ben’ demedi… Hep ‘biz’ dedi.”

Ve ben bugün dostum için, onun kızlarının yanında olmayı “biz” olmanın gereği sayıyorum.

Burhan AKDAĞ